knoei op reis…
Iedereen heeft wel een plek waarvan hij of zij zegt van daar zou ik graag willen wonen of mijn laatste jaren willen slijten. Nou die plek heb ik ook gevonden. Als ik naar Australië zou gaan verhuizen dan is Phillip Island toch wel de mooiste plek (tot nu toe uiteraard) waar ik graag een huisje zou willen hebben.
En omdat foto’s meer zeggen dan duizend woorden laat ik het dan ook daarbij… Phillip Island… Zucht… 
Iedereen een fijne jaarwisseling gewenst! 
Zoals beloofd hierbij de winnaar van de toegestuurde verhaaltjes. De afgelopen dagen zijn er een aantal opgestuurd (iedereen dus bedankt voor het opsturen 
) en ik moet toegeven dat het erg moeilijk was om een winnaar eruit te halen. Maar heb er toch eentje uit kunnen halen en dat is niemand minder dan mijn grote zusje Joan!
De mail was namelijk precies wat ik bedoelde met mijn vorige bericht op Muddle, wat er de laatste tijd bij hem of haar in Nederland gebeurd was en als iemand je mist en zelfs over nadenkt om mij op te zoeken dan wordt je toch wel op de positieve manier in je hart geraakt! Zusje bedankt voor je lieve berichtje…
Ha broertje,
Hier gaat alles goed nou goed, We zijn 2 weken geleden door het bed gezakt. Dus we hebben een nieuw bed gekocht en toen ging mijn auto kapot dus ook maar een nieuwe kopen.
Ik heb een ibiza gekocht een mooie zwarte met 17 inc wielen, verlaagd ik zal vragen of ramon een foto zal sturen want ik weet niet hoe dat moet. Ramon zijn auto was klaar om vrijdag op te halen maar wat hebben die sukkels gedaan hebben ze sleutels in de auto laten zitten en de deuren zijn op slot nu moeten ze misschien een raam inslaan om de sleutels te pakken.
Nu is het hier bijna kerst de boom staat al kei gezellig. Maar ik mis je wel de chips raakt maar niet op zonder jouw.
We hebben wel zitten te denken om van de zomer naar je toe te komen maar ja is wel een beetje duur, en ik weet niet of ik het durf om zo lang te vliegen, en jij moet maar uitzoeken wat jij dadelijk wil gaan doen en daar kun je ons niet bij gebruiken.
Je krijgt de groetjes van mijn collega’s uit mill. Veel plezier daar maak er iets leuks ervan en geniet ervan.
Groetjes x je zus
Voor nu, iedereen een prettige kerst gewenst en als ik geen berichtje meer plaats op Muddle voor het einde van het jaar (2008), ook alvast een gezellige jaarwisseling gewenst! 
Rick vanuit (eindelijk) een warme zomerige Australië.
Waar blijft het toch? Ik zit er met smart op te wachten totdat Silly Season begint… 
Waar heb je het hemelsnaam over Rick? Nou dat is simpel, mooi weer en een soort van vakantie want dat is Silly Season in feite in Australië; zomer en de laatste paar weken van december en de eerste paar weken van januari vakantie in Australië voor de meesten. Het weer is de afgelopen tijd verschrikkelijk hier. Het regent bijna elke dag wel, maar er is een keerzijde hieraan, één dag was het iets van 35 graden en ik was dan ook meteen verbrand doordat ik in een hemdje buiten een muur aan slopen was. 
Degene die mij nu al een paar weken gezien hebben kunnen niet geloven dat ik binnen die paar weken zo bruin ben geworden. Nog heel even en ik word een neger (qua kleur dan hé 
)…
Om het even te laten zien dat het nogal regent zijn er een aantal foto’s gemaakt in Kinglake, dat is een van de mooiste natuurparken in de omgeving Melbourne. Alleen was het bijna onmogelijk om een wandeling te maken omdat alles bijna onderspoelt was en maar bleef regenen. 
Zelfs wachten in de auto totdat het minder werd, hielp niet eens. Regen, regen en nog eens regen. Pa heb je toevallig vakantie dat het zoveel regent?
Maar goed om weer terug te komen op Kinglake, het is een prachtige omgeving dat ligt in de de bergen. Als je er eenmaal bent, lijkt het net een tropisch regenwoud omdat de regen het afmaakt in combinatie met de tropische planten en bomen. De wegen liggen dan ook midden in het bosgebied om Kinglake te kunnen betreden. Als motorrijder zou je in je nopjes zijn omdat de omgeving niet alleen prachtig is, maar de wegen (bochtjes) zijn geweldig. 
Eigenlijk mis ik dat wel een beetje, het is ‘zomer’ en ik heb nog niet eens kunnen genieten van een lekker tochtje op de motor, maar misschien komt dat nog wel. Misschien ga ik een motor huren en binnenkort toeren in Tasmanië omdat daar de meeste motorrijders naar toe gaan om daar te genieten van de wegen en omgeving.
Het wordt trouwens weer eens tijd dat ik jullie op de hoogte ga brengen van de mensen hier in Australië, het is niet alleen maar leuke berichtjes lezen, nee we gaan deze keer ook eens wat over Australië leren! Hé gadver moet dat nou? Jazeker dat krijgen jullie er allemaal gratis erbij en als Nederlander wordt je namelijk overal wel met open armen ontvangen. Je laat het woord Nederlander of Amsterdam maar eens hier maar eens vallen en je staat in de middelpunt van de belangstelling. 
Het komt dan niet door je persoonlijkheid maar door de vrijheid die je om je heen hebt. Ze willen namelijk alles weten over Amsterdam, of het waar is dat er coffeeshops zijn en of iedereen in Holland stoned is. 
Van de week was ik bij een tapijtlegger (leek verdomd veel op Sylvester Stallone 
) die in zijn vrije tijd spullen rommel verkoopt in zijn achtertuin. Nadat het woordje Nederlander gevallen was kwam er een grote pot met wiet zaadjes tevoorschijn en die werd in mijn handen gedrukt om deze ergens te planten. Geweldig die mensen! Ze rolde ook meteen wat sigaretjes en vroegen aan mij of de kwaliteit hetzelfde was in Nederland. Natuurlijk heb ik even van de situatie misbruik gemaakt en ze verteld dat het spul redelijk was maar niet zo goed als in Nederland (terwijl het wel OK was). 
Uiteraard heb ik de zaadjes later weggegooid (bij iemand in de voortuin gestrooid) omdat ik er niks mee kan beginnen, heb geen zin om wiet teler te worden en vast te komen te zitten. 
Dat herinnert me trouwens aan een tijdje geleden tijdens Sexpo, ik ging namelijk even naar buiten om even wat te eten en een break te nemen van alles. En ik ging naast een paar kerels van in de 20 zitten. Het gesprek ging alsvolgt:
How are you doing?
Good how are you?
Good, thanks… are you from overseas? [accent he]
Thats correct I’m from The Netherlands
Serious are you from Amsterdam?
Kinda, I live a couple of miles further
Are you high at this moment?
Whu?
I know you’re high, your eyes are huge…
No I’m not high dude
Yes you are, what did you take?
—-
Dacht laat ik maar even meespelen.
—-
Something…
What, tell me, I also have something, wanna buy?
No thanks I’m OK
—-
Toen kwam er wat onzin over Australië, Nederland, Europa en meer van die dingen totdat hij een vriend zag…
—-
Hey mate, look at him, he’s fucking high. Look at his eyes, they are huge. Come closer and take a look…
—-
En zo ging het maar door, uiteindelijk ging hij weg en vertelde me dat ik hem maar eens op moest zoeken in een club in Melbourne en naar hem moest vragen.
—-
Zie trouwens dat ik weer ietjes teveel aan het schrijven ben, dus ik zal het maar weer eens gaan afronden. Er zijn een hoop in Nederland die elke keer weer vragen hoe het met mij is. Daar kan ik kort over zijn, goed! Erg goed zelfs, heb het reuze naar mijn zin en het is serieus een geweldig land. Kunnen jullie niet allemaal deze kant opkomen? Dan hoef ik niet terug te keren naar Nederland. 
Met de volgende opsomming zal ik even laten zien waarom het goed gaat:
Nu wil je natuurlijk foto’s en meer van die dingen (van mij) zien. Maar nee daar wacht ik heel even mee! Wil namelijk dat jullie nu iets gaan doen. Ik zit hier elke keer maar een verhaaltje te schrijven en jullie maar mooi lezen. Dus deze keer gaan we het anders doen! Ik wil dat iemand iets schrijft over Nederland wat hij of zij de afgelopen tijd meegemaakt heeft (en stuur het naar ‘rick [at] knoei [dot] nl’). Degene met het leukste, ontroerenste, grappigste, enzovoorts verhaal zal ik op Muddle zetten. Zo kom ik ook weer wat meer te weten over Nederland, zit namelijk bijna alweer twee maanden hier en ik krijg weinig mee van Nederland, dus het is een eerlijke overdracht nietwaar? 
Na meer dan een maand in Australië gereisd te hebben heb ik ze eindelijk gevonden. De kangoeroes! En dat is nog niet alles, heb meer dieren gezien afgelopen dagen. Zoals de Tasmanian Devil (njanjaweeprft), Spot-tailed Quolls, Koala’s en meer van die dieren. Helaas moet ik wel bekennen dat het niet in het wild was, maar in een sanctuary waar ze niet alleen dieren aan de menigte laten zien maar ook zoals de oude televisie serie Skippy dieren helpen die gewond zijn. Dus nu dat ik mijn eerste kangoeroe gezien te hebben is het tijd om naar huis te gaan? Laten we nog heel even wachten op het antwoord…
De reden dat ik nog geen kangoeroe of wallabi gezien heb in het wild is omdat de afgelopen periode het weer nogal wisselvallig was. De ene dag was het 30+ graden en de andere dag was het +/- 15 graden en regende het de hele dag. Eigenlijk lijkt het wel een beetje op Nederland alleen de temperatuur stijgt niet zo ver omhoog. En het regent niet dagen achter elkaar. Binnenkort ga ik wat meer omhoog in Australië en omdat de zomer begint op 1 december zal de temperatuur meer gaan stijgen omdat in het noorden en westen de temperatuur een stuk hoger is en niet te vergelijken is met Victoria waar ik op dit moment ben.
Maar genoeg over het weer, in het begin had ik het over de dieren, laat ik daar maar weer eens mee verder gaan. Een paar dagen geleden ben ik naar Healesville gegaan om de dieren te bezichtigen die in het wild leven van Australië. Eenmaal aangekomen in de dierentuin begon er al meteen een show over (roof)vogels waar ze leefde in Australië, wat en en hoe ze precies doen roven. Die show was best interessant om te zien. Zo was er een grote roofvogel die ongeveer zo groot is als een puppy en op een unieke manier eieren breekt door een steen te zoeken en kapot te gooien op een ei zodat het dier het leeg kan eten. Wat ook aardig is om te vermelden is dat de roofvogel ongeveer 50 jaar kan worden!
Mijn favoriete dier van de dierentuin is trouwens niet Skippy maar een een quoll (geen idee hoe dat in het Nederlands is 
). Echt prachtige en schattige diertjes zijn dat. Ze leven in kuddes in Australië en zijn vooral te zien in Tasmanië net als de Tasmanian Devil. Alleen ze zijn wel bedreigd een diersoort omdat ze dreigen uit te sterven. Gelukkig zijn de mensen meegaand met de natuur in Australië. Zo laat er niemand rommel achter op straat, wordt er voorzichtig om gegaan met bossen en meer van dingen die je in Nederland niet ziet!
Als je een dier aanrijdt of gewond langs de weg ziet, dan kan je naar een nummer bellen en dan komt de dierenambulance naar de plaats delict of je kan het naar een centre brengen die het diertje helpt om te overleven en daarna weer terug zet in de natuur of in een reservaat zet. Zo was er bij de dierentuin ook een Rescue Centre voor wilde dieren. Zeer interessant om te zien hoe ze dieren helpen en op welke manier ze dat doen. Die van Healesville is één van de weinige ‘klinieken’ die open is voor het publiek, maar dat doen ze zodat men kan zien dat het erg belangrijk is om de natuur te behouden.
Zo te zien ben ik weer ietsjes teveel aan het typen, dus ik laat het maar weer hierbij. Er zijn nog een aantal meer dingen die ik graag zou willen typen, maar laat ik het maar weer hierbij laten voor nu anders wordt het weer te langdradig.
Wil wel nog even een video met jullie delen. Gisteren was er namelijk een barbie (BBQ) en iemand had een home made rocket gemaakt. En die werd gelanceerd en dat liep niet echt zoals het hoorde…
Ow vergeet ik bijna antwoord te geven op mijn vraag die ik in het begin stelde, “Tijd om naar huis te gaan?”. Nee zeker niet, het is prachtig hier en heel misschien ga ik mijn visum aan het einde van het jaar zelfs nog verlengen! 
Heb ook nog besloten om Nieuw Zeeland erbij te pakken volgend jaar, misschien ga ik zelfs al over 3 á 4 maanden. Dus de planning zal er zo ongeveer uit gaan zien; Australië > Nieuw Zeeland > Australië > Nederland. Tenminste dat is wat ik nu in mijn hoofd heb, maar dat kan veranderen, maar dat zie ik dan vanzelf wel! Ik ga met de wind mee zullen we maar zeggen…
En de laatste “ow” of “ps.” ding en dan laat ik voor wat het is qua verhaal, is dat ik van de week (voor degene die mij goed kennen ) voor de zoveelste keer een bescheiden ongelukje gemaakt heb. Dit keer was het niet met mijn eigen auto, maar iemands anders busje. 
Ik reed nogal hard achteruit om de heuvel op te komen omdat ik anders niet omhoog kwam doordat het gras nat was. Maar het busje slipte op het laatste moment en ik knalde tegen een boom aan. 
Gelukkig was de eigenaar niet boos, dus dat scheelt weer…
Toch nog een laatste iets ( 
), mijn Nederlands gaat flink achteruit nu. Had serieus moeite om dit berichtje te schrijven, begin zelfs nu af en toe in het Engels te denken. Dus mijn integratie in Australië gaat erg goed. 
