Weten jullie nog dat ik in het begin had over “Road Warrior failure”? Ondertussen denk ik dat ik deel I en II van de Mad Max films voorbij ben en ondertussen bij deel III zit. Het is gewoon niet te geloven hoeveel kilometers ik wel niet afgelegd heb en een hoop uurtjes achter het stuur zit/zat de laatste twee weken. 
Zo ben ik vanaf Victoria naar New South Wales (+/- 900 km) afgereisd en heb ik daar een aantal dagen doorgebracht door verschillende dorpen/steden te bezichtigen zoals Boorowa en Canberra. Ik moet helaas ook nog verschillende verhaaltjes jullie nog even tegoed houden omdat ik laatst de Blue Mountains ben vergeten te vermelden (inclusief de foto’s) en Canberra houden jullie ook nog even tegoed voor de volgende keer. Het zit namelijk zo, ik ben vanaf New South Wales terug afgereisd naar Victoria, maar voordat je begint van is het daar zo geweldig? Neen, nou misschien wel een erg leuke state, maar het komt omdat ik vanaf Port Melbourne naar Tasmanië ben gegaan om daar de natuur en cultuur op te snuiven. 
Er zijn verschillende mogelijkheden om in Tasmanië te komen en dat is per vliegtuig of met de ferry. Omdat ik een auto heb, valt het vliegtuig eigenlijk meteen al af of ik moet met een vrachtvliegtuig gaan, maar dat valt denk ik net iets buiten mijn reisbudget. 
Vandaar dat ik dus de ferry gepakt heb. Nadeel hieraan is wel dat het stukken duurder is dan met het vliegtuig te gaan en de ferry doet er zo’n 11 uur om er te komen. Alleen het grote voordeel hieraan is dat je de oceaan kan bewonderen, inclusief de zonsondergang en zonsopgang op zee. Uiteraard is het hartstikke handig om je eigen auto bij de hand te hebben in Tasmanië omdat zoals je hierboven kan lezen, is dat ik nogal veel achter het stuur heb gezeten. In Tasmanië is het niet veel anders… het is veel reizen, maar door het vele reizen zie je wel een hoop van het kleine (bijna net zo groot als Nederland, dus klein? Misschien qua Australische begrippen wel) eiland. Alleen is het wel wennen dat de dorpen hier erg klein zijn. De populatie is gemiddeld zo’n 700 inwoners met als grootste ‘stad’ 200.000 inwoners en als je dat vergelijkt met Nederland dan kan je wel zeggen dat Nederland overbevolkt is met 17 miljoen mensen. In Tasmanië wonen namelijk iets van 500.000 mensen. 
En doordat het zo klein qua inwoners is, kan je ook bijna nergens tanken. Zo kwam ik van de week bijna zonder benzine te staan omdat er binnen een straal van 200 km geen tankstation te bekennen was (ook geen dorpen trouwens)! 
Ook de wegen zijn erg smal, ik vond het in de andere states al smal, maar Tasmanië slaat echt alles, je hoeft maar een verkeerde beweging te maken met je stuur en ligt in de berm of in de vallei. Dat is eigenlijk ook wel jammer omdat je bijna nergens kan stoppen om even een foto van het uitzicht te maken omdat het gewoonweg niet kan… 
Wat mij meteen opviel aan Tasmanië is dat het een stuk groener en kouder is dan de rest van Australië. En dat is zeker een lust voor je oog. Niet alleen het groene is prachtig om te aanschouwen maar ook de stranden, nationale parken en meren zijn prachtig om te aanschouwen. Van de week was ik bij één van de mooiste stranden van Australië, namelijk Wineglass Bay. Als je daar namelijk aankomt (kan alleen via een wandeling van 1,5 uur of aanmeren met een boot) dan zie je een strand dat gevuld is met wit zand en een blauwe zee waar je nog naar tot aan de bodem aan kijken… 
Helaas was het nogal koud om er (lang) in te zwemmen, dus ik heb mijn sufboard niet kunnen gebruiken, maar voor de liefhebbers heb ik wel wat foto’s in het fotoboek staan met Rick als surfdude. 
Er zit ook veel variatie in de natuur hier. De bossen zijn namelijk steeds weer gevuld met verschillende typen bomen. Ik denk ook dat Tasmanië een mix is van de verschillende states in Australië. De meren zijn ook echt prachtig om te aanschouwen. Deze komen ineens ergens tevoorschijn en er zijn altijd wel vissers te bekennen bij de meren. Het is dan ook niet voor niets een vakantie state zoals ze het zelf noemen. Een hoop Australiërs (of andere toeristen) gaan naar Tasmanië toe om er te kamperen (en vissen) of om de natuur te bezichtigen door de hoogstaande natuurparken te bezoeken. 
Misschien moet ik ook maar eens gaan twijfelen of Phillip Island of het plaatsje (Boorowa) waar ik de vorige keer ben geweest als farmboy als favoriet aan moet wijzen. Ik denk dat ik maar voortaan mijn mond maar ga houden over mijn favoriete plek, want er komen er steeds meer bij. Dus of deze state de moeite waard is om de rest van je pensioen te genieten van het leven? Zeker weten van wel, ach nu doe ik het toch. Drie plekken, welke is dan meest memorabele plek? Zucht… ik kan niet kiezen, dus laten we het maar houden op deze drie plekken (tot zover). 
Op het moment zit ik midden in de bergen (tenminste als ik het verhaaltje ergens kan uploaden omdat ik al een aantal dagen hier geen telefoon of internet verkeer kan ontvangen of versturen). Alleen omdat ik nu weer ietsjes teveel aan het typen ben, zal ik de rest van Tasmanië voor de volgende keer bewaren en ja ik beloof… eehm ik probeer de volgende keer er echt over te schrijven! 
Degene die mij nu al een paar weken gezien hebben kunnen niet geloven dat ik binnen die paar weken zo bruin ben geworden. Nog heel even en ik word een neger (qua kleur dan hé 
Zelfs wachten in de auto totdat het minder werd, hielp niet eens. Regen, regen en nog eens regen. Pa heb je toevallig vakantie dat het zoveel regent?
Eigenlijk mis ik dat wel een beetje, het is ‘zomer’ en ik heb nog niet eens kunnen genieten van een lekker tochtje op de motor, maar misschien komt dat nog wel. Misschien ga ik een motor huren en binnenkort toeren in Tasmanië omdat daar de meeste motorrijders naar toe gaan om daar te genieten van de wegen en omgeving. 
Van de week was ik bij een tapijtlegger (leek verdomd veel op Sylvester Stallone 
Uiteraard heb ik de zaadjes later weggegooid (bij iemand in de voortuin gestrooid) omdat ik er niks mee kan beginnen, heb geen zin om wiet teler te worden en vast te komen te zitten. 
Met de volgende opsomming zal ik even laten zien waarom het goed gaat: