Laatst zei ik toch dat ik Philip Island als ik naar Australië zou verhuizen dat Philip Island de meest geschikte locatie daarvoor is? Nou ik denk ik dat ik maar op terugkom. Het leven op het strand is natuurlijk geweldig, maar een uitzicht op een flinke lap grond doet mijn hart ook sneller laten kloppen! 
Deze week was ik niet verbazingwekkend nog steeds in het de state New South Wales (het weer is echt warm hier en ja ik weet het, de ene keer is het te regenachtig en nu te warm, maar goed het was dan ook 40 graden hoor 
). Want Victoria is toch wel een beetje mijn state geworden. Het heeft namelijk nog genoeg plekken die ik graag wil zien. Alleen ik moet natuurlijk ook wat van de andere states bekijken/bezichtigen voordat ik terug naar Nederland ga… Zucht, had ik maar onbeperkt de tijd en was ik maar steenrijk, dan wist ik het wel… 
Rick kunnen we nu niet naar het verhaal gaan, want volgens de titel zie ik iets over het boerenleven? 
Dat klopt inderdaad, ik zal maar eens gaan beginnen! De afgelopen week heb ik op 2 verschillende boerderijen gezeten en mijn ogen uitgekeken hoe ver het landschap wel niet was en dat ook nog eens bij de grond van de boerderij hoort. Als je zo’n plak grond in Nederland zou hebben, dan zou de overheid het in beslag nemen en volbouwen met nieuwe steden zodat de bevolking weer wat meer ruimte zou hebben.
Niet alleen heb ik genoten van het prachtige uitzicht (waar ik trouwens avonden doorgebracht heb door erbij gaan te zitten en kijken, door ’s avonds af en toe een uurtje in het gras te gaan zitten en kijken hoe de natuur zijn werk doet en geluid in mijn opnam zonder ook maar één voertuig te horen) maar ook het werk op de farm zelf is erg leuk om te doen. De eerste dag was ik namelijk een veedrijver, die op een crossmotor achter de koeien aan zat om deze naar de basis te brengen om ze een injectie te geven tegen een aantal ziektes. Eigenlijk kan je wel zeggen dat het een jongensdroom is die uitkomt. Lekker crossen door weilanden en vee drijven op een moderne manier. Want zeg nou zelf, zit je liever op een paard achter de koeien aan rijdt je liever rondjes in de weilanden op een crossmotor? 
Moet er ook nog even bij vermelden dat ik niet echt geschikt ben als boer zijnde, ze lieten mij namelijk ook een injectie zetten en pas na 5x lukte het. Niet echt een natuurtalent zou je zeggen… 
De tweede dag was het principe eigenlijk hetzelfde (alleen drijven met schapen), maar dan werd het werk gedaan door schaapshonden. Dat was ook echt geweldig om te zien. De schaapshonden luisteren aandachtig naar elk commando van zijn of haar baasje en voeren deze dan ook in de puntjes uit! Je ziet zoiets weleens op TV, maar in het echt is het toch wel wat anders en leuker om te zien. 
Wat ook erg leuk is om te vermelden, is de plek waar ik verbleef echt super was. De mensen zijn in de 80 maar nog steeds actief bezig op het land. Denk ook dat het erg belangrijk voor ze is omdat ze hun eigen bezig houden wat uiteindelijk weer verjongend werkt. Je zou ook verwachten dat ze naar hun leeftijd zouden gedragen, maar als je niet beter wist dan zou je ze in de 50 schatten. Het was dan ook erg gezellig en de mensen waren erg lief voor mij. Ben ze dan ook niet alleen erg dankbaar voor het plezierige verblijf maar ook de ervaring die ze mij hebben gegeven over het boerderij leven in Australië, want dat is toch wel anders dan die van Nederland denk ik zo… En als ik ‘werk’ (het is meer gezelschap houden dan werk) zocht in de tijd dat ik in Australië verblijf dan kan ik altijd bij ze terecht. Wat een lieve mensen toch nietwaar? 
Bij de andere boerderij waar ik verbleef was de dochter van de 80 jarige vrouw en het gezin van 4 kinderen. Deze hadden een uitgestrekte wijngaarde (wat de andere boerderij ook had, maar dan in een kleiner formaat) waarbij ze rode en witte druiven kweken voor export (naar Nederland?). En deze boerderij had een nog groter stuk land in hun bezit. Ik denk dat je niet zonder benzine wilt komen te staan met je auto of brommer want dan zal je toch een eindje moeten gaan lopen om eruit te komen. 
Het gezin was ook erg aardig tegen mij en gaven me zelfs de kamer van de jongen uit het gezin en hij moest dan bij zijn zus gaan slapen. En net als bij de ouders van het echtpaar kon ik altijd terugkomen wanneer ik wil. De gastvrijheid van de Australiërs is echt gewoon geweldig en erg lief. Eigenlijk zou Nederland hierin moeten veranderen. Of in ieder geval ik denk dat ik erg veranderd zal zijn als ik terugkom in Nederland. Australië is het land waar ik zeker nog een keer terug zal keren voor een (langere) periode, het heeft mijn hart in verschillende manieren gestolen dat kan ik je alvast vertellen ook al zit ik hier nog maar iets van 2,5 maand… 
Wat staat er eigenlijk voor de rest op de planning? Op het moment zit ik in Canberra en morgen ga ik dan ook de nation capital verkennen en kijken in hoeverre het te vergelijken is met Melbourne en Sydney. 