De zwarte wereld

Het is genoeg geweest. Ik ga nu zeker naar huis. Dit keer is het geen geintje of iets waar ik diep over na moet denken. Nee het is simpel, ik ga naar huis zodra ik mijn auto verkocht heb. In het begin zat ik nog na te denken om mijn auto te verkopen en de rest van de maand februari Australië ‘uit te zitten’ door nog wat steden te bezoeken zodra ik mijn auto verkocht heb. En daarna na Nieuw Zeeland te gaan voor een maand zodat ik in april weer terug kan gaan naar Nederland. Maar ik heb er nu echt genoeg van. Is er dan wat nieuws gebeurd of zit je nog steeds met hetgeen waar de voorgaande verhalen over gingen?

Nou dat zal ik je vertellen. Natuurlijk vond ik het erg vervelend dat Saeko terug ging naar Japan (en nu nog steeds natuurlijk) maar wat er gisteren gebeurd is heb ik even genoeg Australië en reizen.

De dag begon eigenlijk best goed, het hele weekend eigenlijk wel omdat ik de vrijdag uitgenodigd was voor een van de eerste knuffel feestjes (cuddle party) van Australië. Om het kort even uit te leggen wat het is; het is niks anders dan een of ander ‘hippie bijeenkomst’ waarbij massages, knuffelen, kletsen en emoties delen centraal staan bij de sessie. Het schijnt erg populair te zijn in Amerika en een aantal personen in Australië die ik ken willen het in Australië aan de man brengen en groots laten worden in Australië. En omdat ik het altijd wel leuk vind om nieuwe dingen te doen/ontdekken, was ik erbij…

Alleen is het niet het verhaal wat ik jullie wil vertellen dus ik zal die even achterwege laten en doorgaan met zaterdag, gisteren dus.

Om een uur of 5 begon de lucht ineens te veranderen in een oranje donkere lucht. Het leek net alsof het begon te schemeren. Alleen kan zoiets niet omdat het pas 5 uur is zou je zeggen, nou dat dacht ik dus ook… De gehele dag was het erg heet, net als de voorgaande dagen/weken. Er is namelijk een hittegolf in Australië voor degene die het nog niet wisten die sinds een eeuw niet meer geweest is. De hittegolf van de afgelopen weken bedroegen een temperatuur van maar liefst 40 tot 45 graden per dag. Door die temperaturen is de kans groot dat er bosbranden ontstaan omdat het zo heet was en een aantal weken niet meer geregend had.

En dat is dus ook gisteren gebeurd in Australië, misschien hebben jullie het al op het nieuws gehoord of gelezen of misschien ben ik de eerste, maar ik was vlak in de buurt waar de bosbrand was ontstaan.

De lucht die om 5 uur ineens veranderde in een oranje en zwart gloed was omdat er vlakbij een bosbrand ontstaan was door een blikseminslag. Door de stijgende rook werd de hemel gevuld doordat het net leek of het avond werd. Niet lang erna begon het langzaam ook te regenen. Alleen was het niet de regen die je zou verwachten. De regen was namelijk zwart, ik liep in mijn gele T-shirt rond en die werd langzaam zwart van de druppels. De as was al gemengd met de regen en je zag in de lucht roet en as naar beneden dwarrelen. Het was dus echt raak in de buurt…

Al snel werd de omgeving geëvacueerd en iedereen moest de hoognodige meenemen en vertrekken. Of sommige bleven achter om mee te helpen en er waren zelfs een aantal bij die gewoon achter blijven in de veronderstelling dat het vuur niet al te dichtbij zou komen. Omdat ik uiteraard geen verstand heb vuurbestrijding ben ik ook vertrokken met een aantal anderen en zijn we in de buurt bij iemand een tijdje gebleven om daar het nieuws te volgen. Deze plek was namelijk veiliger om een tijdje te blijven omdat je via die plek een aantal kanten op kon gaan als de bosbrand dichterbij zou komen, in plaats van de voorgaande plek waar ik was, waar je maar één kant op kon!

Het was eigenlijk de bedoeling dat ik dezelfde avond nog naar de stad zou gaan vertrekken (omdat het daar het veiligste is) maar het was niet alleen druk (normaal verkeer dat vluchtte, brandweer, politie en ambulance) op de weg (inclusief helikopters in de lucht) en sommige wegen waren afgesloten, maar ik had ook helemaal geen zin meer om te gaan rijden. De auto was volledig bedolven met as en nachtrijden in Australië is niet echt een pretje en vooral niet als je ook nog eens ergens voor weg moet vluchten en noodgedwongen nog iets moest gaan zoeken in de midden van de nacht… Er kwam ook nog eens bij dat de meesten suburbs rond de stad zonder stroom kwamen te staan door de bosbranden.

Samen met een Japanse vriendin (een andere!) ben ik bij de mensen gebleven tot de volgende morgen, zodat we in alle rust naar de stad konden vertrekken en iets daar konden gaan zoeken. De man en vrouw hadden om de beurt op de wacht gestaan voor als de brand dichterbij zou komen en zouden mij en de Japanse wakker maken zodra het dichterbij kwam zodat we naar een verzamelpunt zouden gaan en daar eventueel het vuur konden bestrijden mocht het nodig zijn.

Niet alleen was ik kapot die avond maar ook erg nerveus, zoiets maak je niet echt mee in Nederland. Het enige wat daar echt kan gebeuren is een overstroming en die laatste was ergens in ’92. En hier maken ze het wel elk jaar mee (bosbranden en overstromingen). Alleen dan niet zo erg als de afgelopen dagen. Volgens het nieuws hebben al 40 mensen het leven moet bekopen door de bosbrand en zijn er al een hoop mensen dakloos geworden. Heb zelfs gehoord dat een pub afgebrand was en dat terwijl ik er een paar maanden geleden nog wat gegeten en gedronken heb…

Nadat ik alle auto’s de ramen af had gespoten en flessen gevuld had met water voor het geval we snel moesten gaan midden in nacht ben ik kort daarna in slaap gevallen en heb ik wonderbaarlijk goed geslapen tot de volgende morgen. De voorgaande dagen was namelijk echt een ramp omdat het zo warm was en over de rest van mijn reis aan het nadenken was na het weggaan van Saeko. Ik denk het gisteren een beetje teveel was en helemaal op was dat ik daarom meteen knock-out in slaap was gevallen.

Nu ben ik in de stad en ik hoop dat ik mijn auto snel kan verkopen zodat ik terug kan gaan naar Nederland. Want ik heb het nu even gehad met Australië en reizen. De brand is nu nog steeds gaande. Waarschijnlijk zal het nog een paar dagen duren voordat het in bedwang is. Maar als het goed is gaat het meer regenen de aankomende dagen (inclusief temperatuur daling naar de 30 graden), dus met een beetje geluk wordt het dan een beetje makkelijker om de bosbrand onder controle te krijgen.

Misschien klink ik wel een beetje als een dramaqueen omdat ik terug wil naar Nederland, maar ik heb er nu even genoeg van, zeg ook even omdat ik na zit te denken om in april ergens anders naar toe te gaan (maar dat is weer een ander verhaal…). Dus binnenkort zal ik terugkeren naar Nederland of ik moet ineens van gedachte veranderen, alleen na dit alles zal het niet zo snel gebeuren denk ik…

Geen foto’s dit keer, alleen een verhaal. Ben namelijk geen ramptoerist! :wave:

Welk patroon?

Iedereen vraagt zich vroeg of laat weleens af of hij of zij wel de juiste keuze in het leven gemaakt heeft of je het misschien in het verleden anders had willen doen. Ikzelf denk dat elke keuze die gemaakt is, de juiste is. Voor de omgeving kan het helaas weleens anders uitvallen, alleen de keuzes die gemaakt zijn, maakt wel de persoon hoe hij of zij op dat moment is. :)

In het begin waren er dan ook een hoop verbaasd dat ik zo’n verre reis ging maken en dat ook nog eens voor een langere periode. Zelf was ik in het begin nogal nerveus over alleen reizen en of ik het zoiets wel alleen aankon. Ik denk als je ooit wilt gaan reizen en voor een langere periode dat je zeker moet gaan. Je komt namelijk altijd wel andere reizigers tegen. Zo heb ik de afgelopen tijd met Duitsers, Japanners, Fransen en met een Nederlandse gereisd. Samen reizen heeft natuurlijk zijn voordeel, zoals dat je met gezelschap bent en alles in kosten kan delen. Alleen het heeft ook een grote nadeel en dat is dat de culturen erg verschillen. En zo dacht ik ook dat als ik met een Nederlandse zou reizen dat het probleem opgelost zou worden, maar ook daar zit een groot verschil in doen en laten. Je ziet iemand namelijk voor 24 uur per dag en dat 7 dagen in de week, tenminste als je dat volhoudt met de persoon… ;)

Dat is denk ook een beetje de nadeel aan deze reis, er is niet echt een ‘buddy’ die je van thuis kent waar je mee kan reizen. Aan de andere kant zou het ook mis kunnen lopen omdat je net als met de anderen 24 uur per dag ziet. Daar komt ook nog eens bij dat mijn (vakantie)vriendinnetje, ik zal daarbij ook even de naam en gegevens vrijgeven voor de nieuwsgierigen onder ons ( :stud: ) ; Saeko (21 jaar oud en is Japans) binnenkort teruggaat naar Japan (en ook die cultuur wil ik meer met mijn eigen ook zien in de toekomst omdat die zoveel anders is dan onze westerse). Dus eigenlijk wil ik mijn patroon zoals ik het noem gaan veranderen. Het is nu namelijk de bedoeling om binnenkort mijn auto te verkopen en met een beetje geluk aan het eind van februari naar Nieuw Zeeland te vertrekken om daar een maandje of 2 te verblijven. Wat ik daarna ga doen is hoogst waarschijnlijk terugkeren naar Nederland. Ik heb hier de afgelopen maanden erg naar mijn zin gehad en ik denk ook dat ik alles gedaan heb wat Australië mij te bieden heeft. Reizen waardeer ik nu ook meer dan ooit en ik wil dan ook zeker in de toekomst meer landen gaan bezichtigen en als het kan weer voor een langere periode ervan tussen te gaan. Als het goed is ga ik in de zomer dan ook in Spanje naar de bull-running festival (tenminste als de gelegenheid er is) en verblijf ik een tijdje in Frankrijk (vlakbij de grens van Spanje) bij een Franse die ik een tijd geleden heb ontmoet. Wat zeker is, dat ik nog een keer terug wil keren in Australië want net als Tasmanië –waar ik nu maar eens over ga hebben want anders raak jullie aandacht waarschijnlijk kwijt of misschien heb ik dat al gedaan :clown: — is het een prachtig stukje natuur en cultuur om van dichtbij mee te maken.

Saeko aan het denken

De tweede helft van Tasmanië was eerlijk gezegd iets minder dan de eerste helft. Mijn route was met de klok mee, dus van noord (midden), oost, zuid, west. De oostkust was dan ook qua bezienswaarderigheden ook een stuk aantrekkelijker dan de westkust. Het noorden en zuiden is meer gericht op steden, dus dat is meer van hetzelfde. :P

Strand Devonport Avond in Devonport

Eigenlijk heb ik dan ook niet zo heel veel te vertellen over de westkust behalve dat er toch wel twee plekken zijn om te vermelden en de eerste is Queenstown waar ik twee dagen ben geweest. Als je daar aankomt kom je regelrecht in een vallei terecht. Het dorp is dan ook omsingeld met bergen en het uitzicht is dan ook echt prachtig als je over het dorp heenkijkt. Maar omdat het in de westkust ligt zoals ik zei was het uitzicht dan ook echt het enige wat leuk was aan Queenstown. Het dorp lijkt wel zo’n verlaten goudstadje dat je kent van Western films. Het eerste wat je dan ook te horen krijgt als je een supermarkt binnenloopt dat ze je van harte welkom heten en of je er wilt komen wonen omdat ze de inwoners wel kunnen gebruiken. :rofl:

Uitgestorven stadje Uitzicht op Queenstown

De laatste dag in Tasmanië was ook niet echt om naar huis te schrijven, want ik werd ziek tijdens de laatste avond en het werd tijdens de zeevaart alleen maar erger. Het was namelijk stormachtig en ik werd misselijk en mijn maag ging na tijdje keren. :sick: Hé bah Rick kan je dat niet voor je laten? Jaja ik zal niet verder in details gaan! Na een paar dagen was ik dan ook weer de oude.

Visser in Burnie Strand Burnie

Er is wel een plek wat zeker de moeite waard was om te zien in de westkust en dat was The Cape. Dat is een uitzicht op hoger gelegen stuk dat je de gelegenheid geeft om de velden en stranden (inclusief oceaan) te bekijken. En dat was zeker wel de moeite waard om te bekijken, want zoals je op de foto’s kan zien was het echt prachtig! :wub:

Uitzicht The Cape The Cape is prachtig

Nu is het tijd om een koper te vinden voor mijn auto en als ik nog tijd over heb dan ga ik nog even naar het midden/noorden van Australië om daar de bekende rotsen te bekijken. Als ik niks spannends mee maak deze week zal ik deze invullen met de Blue Mountains en Canberra want daar heb ik nog een aantal foto’s van liggen en daar kan ik zeker nog wat over vertellen want op één van de foto’s sta ik gekleed als een Australische generaal en piloot van de tweede wereld oorlog… :o

Tijd om naar huis te gaan?

Na meer dan een maand in Australië gereisd te hebben heb ik ze eindelijk gevonden. De kangoeroes! En dat is nog niet alles, heb meer dieren gezien afgelopen dagen. Zoals de Tasmanian Devil (njanjaweeprft), Spot-tailed Quolls, Koala’s en meer van die dieren. Helaas moet ik wel bekennen dat het niet in het wild was, maar in een sanctuary waar ze niet alleen dieren aan de menigte laten zien maar ook zoals de oude televisie serie Skippy dieren helpen die gewond zijn. Dus nu dat ik mijn eerste kangoeroe gezien te hebben is het tijd om naar huis te gaan? Laten we nog heel even wachten op het antwoord…

De reden dat ik nog geen kangoeroe of wallabi gezien heb in het wild is omdat de afgelopen periode het weer nogal wisselvallig was. De ene dag was het 30+ graden en de andere dag was het +/- 15 graden en regende het de hele dag. Eigenlijk lijkt het wel een beetje op Nederland alleen de temperatuur stijgt niet zo ver omhoog. :clown: En het regent niet dagen achter elkaar. Binnenkort ga ik wat meer omhoog in Australië en omdat de zomer begint op 1 december zal de temperatuur meer gaan stijgen omdat in het noorden en westen de temperatuur een stuk hoger is en niet te vergelijken is met Victoria waar ik op dit moment ben. ;)

Kale bomen Skippy - kangoeroe

Maar genoeg over het weer, in het begin had ik het over de dieren, laat ik daar maar weer eens mee verder gaan. Een paar dagen geleden ben ik naar Healesville gegaan om de dieren te bezichtigen die in het wild leven van Australië. Eenmaal aangekomen in de dierentuin begon er al meteen een show over (roof)vogels waar ze leefde in Australië, wat en en hoe ze precies doen roven. Die show was best interessant om te zien. Zo was er een grote roofvogel die ongeveer zo groot is als een puppy en op een unieke manier eieren breekt door een steen te zoeken en kapot te gooien op een ei zodat het dier het leeg kan eten. Wat ook aardig is om te vermelden is dat de roofvogel ongeveer 50 jaar kan worden! :o

Roofvogel Healesville Roofvogel show Healesville

Mijn favoriete dier van de dierentuin is trouwens niet Skippy maar een een quoll (geen idee hoe dat in het Nederlands is :unsure: ). Echt prachtige en schattige diertjes zijn dat. :wub: Ze leven in kuddes in Australië en zijn vooral te zien in Tasmanië net als de Tasmanian Devil. Alleen ze zijn wel bedreigd een diersoort omdat ze dreigen uit te sterven. :( Gelukkig zijn de mensen meegaand met de natuur in Australië. Zo laat er niemand rommel achter op straat, wordt er voorzichtig om gegaan met bossen en meer van dingen die je in Nederland niet ziet!

Quoll Tasmanian Devil

Als je een dier aanrijdt of gewond langs de weg ziet, dan kan je naar een nummer bellen en dan komt de dierenambulance naar de plaats delict of je kan het naar een centre brengen die het diertje helpt om te overleven en daarna weer terug zet in de natuur of in een reservaat zet. Zo was er bij de dierentuin ook een Rescue Centre voor wilde dieren. Zeer interessant om te zien hoe ze dieren helpen en op welke manier ze dat doen. Die van Healesville is één van de weinige ‘klinieken’ die open is voor het publiek, maar dat doen ze zodat men kan zien dat het erg belangrijk is om de natuur te behouden.

Rescue Centre Operatietafel Healesville

Zo te zien ben ik weer ietsjes teveel aan het typen, dus ik laat het maar weer hierbij. Er zijn nog een aantal meer dingen die ik graag zou willen typen, maar laat ik het maar weer hierbij laten voor nu anders wordt het weer te langdradig. :D

Wil wel nog even een video met jullie delen. Gisteren was er namelijk een barbie (BBQ) en iemand had een home made rocket gemaakt. En die werd gelanceerd en dat liep niet echt zoals het hoorde… :schater:

Ow vergeet ik bijna antwoord te geven op mijn vraag die ik in het begin stelde, “Tijd om naar huis te gaan?”. Nee zeker niet, het is prachtig hier en heel misschien ga ik mijn visum aan het einde van het jaar zelfs nog verlengen! :eeks: Heb ook nog besloten om Nieuw Zeeland erbij te pakken volgend jaar, misschien ga ik zelfs al over 3 á 4 maanden. Dus de planning zal er zo ongeveer uit gaan zien; Australië > Nieuw Zeeland > Australië > Nederland. :stud: Tenminste dat is wat ik nu in mijn hoofd heb, maar dat kan veranderen, maar dat zie ik dan vanzelf wel! Ik ga met de wind mee zullen we maar zeggen…

En de laatste “ow” of “ps.” ding en dan laat ik voor wat het is qua verhaal, is dat ik van de week (voor degene die mij goed kennen :P ) voor de zoveelste keer een bescheiden ongelukje gemaakt heb. Dit keer was het niet met mijn eigen auto, maar iemands anders busje. :paperbag: Ik reed nogal hard achteruit om de heuvel op te komen omdat ik anders niet omhoog kwam doordat het gras nat was. Maar het busje slipte op het laatste moment en ik knalde tegen een boom aan. :blushing: Gelukkig was de eigenaar niet boos, dus dat scheelt weer…

Deukje in de bus Afgebroken tak

Toch nog een laatste iets ( :slap: ), mijn Nederlands gaat flink achteruit nu. Had serieus moeite om dit berichtje te schrijven, begin zelfs nu af en toe in het Engels te denken. Dus mijn integratie in Australië gaat erg goed. ^_^