De zwarte wereld deel III

Dit is het laatste deel van de reeks, vanaf dan komen er spannende, ontroerende, grappige en verbazingwekkende verhaaltjes. Het volgende nieuws zal aan bod komen tijdens het laatste hoofdstuk van deze reeks: goed nieuws, slecht nieuws, goed nieuws, goed nieuws en slecht nieuws…

Laten we bij de eerste beginnen en dat is goed nieuws. Het goede nieuws is dat ik afgelopen woensdag mijn auto heb kunnen verkopen en dus weer een vrij man ben en gaan en staan waar ik maar wil zonder dat ik bezit ergens achter laat. :yay: Eigenlijk ging het verkopen best snel afgelopen week. Een gezin dat ik hier in Australië ken, hadden namelijk interesse in mijn auto omdat er een derde kind aan zit te komen en een grotere auto nodig hadden. Dus ik heb de auto zo snel mogelijk naar garage gestuurd om een roadworthy te krijgen zodat de beslissing wat makkelijker voor ze was. Nadat hij afgekeurd was heb ik hem voor $200 laten maken en woensdag kreeg ik te horen dat ze hem wilde kopen voor het bedrag dat ik er graag voor wilde hebben. Hij zat wel wat onder de vraagprijs (omdat ik hem snel wilde verkopen) maar toch nog steeds een net bedrag en ik heb toch een tijd lang plezier van gehad. Om precies te zijn heb ik sinds begin november tot afgelopen woensdag 6644 km met de auto gereden. Dus het was zeker geen verkeerde beslissing geweest om de auto destijds te kopen. Normaal rijd ik dat in iets minder dan een jaar in Nederland… :o

Het volgende nieuws is slecht nieuws, ik heb het helaas niet voor elkaar gekregen om mijn volgende reis meteen achter deze te plakken. Had namelijk te weinig tijd om alles rond te krijgen. Dus dan komen we meteen bij het goede nieuws en dat is dat ik 1 maart terug ben in Nederland. Heb afgelopen woensdag ook een ticket kunnen regelen naar Nederland en had ook nog eens geluk doordat ik iets 8 uur van mijn reis heb af kunnen snoepen door 2 tussenstops te schrappen! Dus deze keer zal het gelukkig geen 30+ uren meer zijn. :D

Wat het is andere goede nieuws? Nou dat zal ik je vertellen en dat is dat mijn reis nog niet (!!) over is. Begin april (als het goed is de 3e) zal ik Nederland weer verlaten om weer een ‘reisje’ te maken van 2 á 3 maanden. Dit keer zijn de reisuurtjes wat minder, namelijk iets van 16 uur. Welk land, dat laat ik nu nog even open, zal het bekendmaken zodra ik alles heb kunnen regelen (in maart)… ;)

En wat is het laatste slechte nieuws dan? Om eerlijk te zijn, is het niet één slecht nieuwsbericht maar een paar. De bosbranden zijn nog steeds niet geblust en van week was er weer een risico om te evacueren. Eigenlijk is het vanaf het begin niet veilig geweest in de omgeving waar ik op het moment begeef en van de week werd de bosbrand weer iets groter. Bijna elke dag hangt er wel een dikke lucht met rook aan de hemel. Je kan het vergelijken met mist, maar dan is de lucht gevuld met vuurrook en het stinkt ook nog eens de hele dag. Regen? Toevallig van de week een half uurtje wat dus niet genoeg is, man en macht vechten nog steeds om de bosbranden onder controle te krijgen of houden. De meesten mensen (die verstandig zijn) hier hebben in het geval dat het bosbrand verder uit zal gaan breken, al hun waardevolle spullen weggebracht naar familie/vrienden die in een veiliger gebeid wonen. Wat mij trouwens opviel is dat het leven hier weer op volle toeren draait hier. Men gaat naar het werk, school en doen hun dagelijkse dingetjes weer en dat terwijl nog steeds de kans bestaat dat de bosbranden zich gaan uitbreiden. Zelfs ik ben weer aan de gang met de dagelijkse gang van zaken. Het leven gaat immers gewoon door… Het andere slechte nieuws is dat ik Australië ga verlaten. Aan de ene kant is het erg jammer want er is nog zoveel meer te zien in Australië maar andere kant wil ik (even) wat anders dan Australië, vandaar dat ik dan ook in april weer op pad ga. Heb dus ook zeker geen spijt dat ik naar Australië ben gegaan en ik zou het zo weer overnieuw doen als ik de tijd terug zou kunnen draaien. Zal ook in de (verre) toekomst Australië nog een keer gaan bezoeken want het heeft toch stiekem wel een plekje in mijn hart veroverd… :)

Als laatste slechte nieuws wil ik dan ook even mededelen dat ik terug zal komen naar Nederland. Dus dames en heren houdt uw hart vast want Rick zal zich spoedig weer onder de nuchtere en gierige Nederlanders bevinden. Ik zal dan ook aan het weer moeten wennen (en waarschijnlijk aan de omgeving). Want zwembroeken-weer zal er voorlopig daar nog wel niet inzitten. :muts:

Note: heb ook nog even wat extra foto’s online gezet (Blue Mountains & Canberra) die vorige maand gemaakt zijn in NSW, waar ik geen verhaal van heb geschreven. En voor morgen: “What’s my age again?

De zwarte wereld deel II

Laten we verder gaan waar we gebleven waren. Zoals jullie weten zijn er bosbranden in delen van Australië aan de gang. En vorige week ben ik geëvacueerd van een dorp dat maar 6 km van de bosbranden af was. En omdat ik veel berichtjes krijg via mail, telefoon en andere communicatie middelen, dacht ik, laat ik maar even een update geven van de stand van zaken…

De bosbranden zijn in grote delen van Victoria en New South Wales onder controle. Afgelopen week ben ik terug gekeerd naar het dorp waar ik uit was geëvacueerd en het schijnt dat een aantal huizen en bezittingen in vlammen op zijn gegaan. Nu dat het weekend is, is de temperatuur weer gestegen naar iets meer dan 30 graden. De afgelopen dagen had het in de stad geregend, alleen niet op de plek waar ik naar terug ben gekeerd. Dus het is nog steeds een risico om hier aanwezig te zijn omdat 20 km verderop de bosbrand nog steeds gaande is. Man en macht wordt eraan gewerkt om de bosbrand onder controle te krijgen.

Twee dagen geleden heb ik nog met een paar andere Australiers inzamelingen getransporteerd naar basisscholen en die hebben de spullen weer met busjes naar verzamelplaatsen gebracht waar de mensen zitten die geen onderkomen meer hebben. Het was ook verbazingwekkend hoeveel mensen spullen doneerde, het was niet alleen kledingstukken maar er werden ook bij supermarkten boodschappen gedaan en die werden gedoneerd. Naast dat kon er ook bloed gedoneerd worden omdat er nu een tekort aan is. Helaas kon ik het zelf niet doen omdat ik afgelopen jaar een tatoeage heb laten zetten…

Natuurlijk heb ik ook nog wat goed nieuws, tenminste dat hoop ik. Heb namelijk een potentiële koper kunnen vinden voor mijn auto. Van de week heb ik hem naar een garage gebracht en een check uit laten voeren (omdat het verplicht is als je hem wilt verkopen omdat ze geen APK hier kennen). Alleen was hij niet roadworthy, maar dinsdag wordt de auto gemaakt voor $200 en woensdag weer gekeurd. Met een beetje geluk ben ik hem dan volgende week kwijt en ben ik weer een vrij man. :yay:

Als dat allemaal gelukt is wordt het tijd om een keuze te maken. Zit nu namelijk over een aantal dingen na te denken, alleen tijd is een beetje een probleem (voor wat ik nu serieus aan het overwegen ben). Maar dit alles zal ik volgende week allemaal onthullen in het derde deel van het verhaal, want dan is voor mijzelf ook alles duidelijk of dat wat ik wil haalbaar is. ;)

En dan misschien ook eindelijk weer foto’s, of niet, maar dat zie je dan vanzelf. :sweatingbullets:

Back on track

Zo daar ben ik weer! Ah gezellig, krijgen we dit keer weer een verhaaltje over een stripevenement, naakte vrouwen en meer van die dingen? Nee helaas ik moet je teleurstellen want er komt deze keer een normaal backpackers verhaaltje op de proppen, alles is puur natuur deze keer, ik beloof het. Alhoewel er is misschien toch wel iets om te vermelden… Ach weet je wat, laten we het deze keer gewoon hebben over WWOOF’en… ;)

Voordat ik naar Sexpo af ging reizen was ik in Warburton om daar te WWOOF’en op een soort van organische boerderij. Alleen ging ik al na twee dagen terug naar Melbourne om daar flyers uit te delen. Eenmaal terug gekomen van Sexpo is het leven van een WWOOF’er echt begonnen. :yay: De bedoeling op zo’n soort farm is om de mensen die het bedrijf bezitten te helpen met het werk dat ze daar verrichten. In de meesten gevallen is het zo dat je dan bij een boerderij terecht komt dat alles biologisch plant en dus alles wat chemisch is niet gebruikt. Alleen zoals jullie weten lopen mijn verhalen niet zoals ze meestal zijn. Ook deze keer kwam ik niet terecht bij een ‘boerderij’ maar bij een soort van tempel / healing centre. Dus van planten of wieden van planten is er geen sprake van geweest. Wat ik wel gedaan heb bij de tempel is het renoveren ervan, dit betekend schilderen en opknappen van de tempel. Ofwel gewoonweg klussen. Omdat je met een aantal man bent, vijf WWOOF’ers welteverstaan is het werk zeker goed te doen omdat vele handen licht werk maakt. Maar ook voor de gezelligheid is het zeker niet verkeerd. :D En af en toe kom je een dier in de achtertuin tegen die je in Nederland niet zo heel erg snel zou zien… wacht even, laat ik het even corrigeren, je komt ze helemaal niet in de vrije natuur van Nederland tegen. Zo vond ik onder een groot zeil een ‘blue tongue lizzard’. B)

Groepsfoto Warburton Blue tongue lizzard

Naast het werken is er uiteraard ook tijd om de omgeving te bekijken. Warburton is net als Kallista rijk aan bossen en is niet zo druk en chaotisch als een stad als Melbourne. Een aantal dagen geleden heb ik de tegenovergestelde gedaan van Kallista en heb ik de zonsopgang bekeken in plaats van de zonsondergang. Net als de zonsondergang is de zonsopgang prachtig om te zien van een hoger liggend landsdeel en dat hebben we dan ook gedaan met de andere WWOOF’ers en de eigenaar van de tempel. Daarna hebben is er ook nog even een rivier wandeling gemaakt die daar begint en eindigt in Melbourne. Bij die rivier is de waterbron zuiver genoeg om te drinken en zijn er een aantal jerry cans gevuld. :)

Zonsopgang Warburton Jerry cans vullen

Wat ook erg mooi is om mee te maken is een gipsy market. Hierbij verkopen ze merendeel sieraden, kleding en voedsel dat van zigeuners vandaan komt en aan andere (zigeuners) willen verkopen. De markt staat in teken van gezelligheid en vrijheid. Dit komt namelijk niet alleen door het verkopen van de kleding maar ook door de bezigheden eromheen. Zo wordt er door verschillende personen muziek gemaakt, dat varieert van bongo groepen tot individuele personen die de markt verzorgt van dans en plezier.  :music: En daar blijft het niet bij omdat er ook een erg populair spelletje aanwezig was op de markt en dat is ‘hack the sack’. Dat is niks meer dan een klein balletje dat gevuld is met zandkorrels en die probeer je dan zo lang mogelijk in de lucht te houden door je lichaam te gebruiken (behalve je handen). Moet erbij zeggen dat het spelletje erg leuk is en verslavend is om te doen. Vooral als je eenmaal met een kleine groep begonnen bent komen er steeds meer mensen bij. En als ze dan ook nog eens bongo muziek erbij gespeeld wordt is het helemaal compleet… :king:

Gipsy market St Andrews Hack the sack

Waar lijkt dit alles eigenlijk op? Je zou het kunnen vergelijken met hippies uit de jaren ’70. Of gewoon de zigeuners die door het land heen trekken alleen de meesten zijn wel gebonden aan zijn of haar omgeving. Australië heeft net als elk ander land verschillende volkeren en dit is er één van. In mijn vervolgverhalen zullen er zeer waarschijnlijk wel meerdere culturen en volkeren in voorkomen. En wat nog meer? Geen idee, de weg is nog lang en ik heb nog maar een maand erop zitten. Tijd om weer verder te gaan verkennen! :detective:

Edit: who is the panda now? :blushing:
Panda muts