Australië Archives - Page 5 of 5

Road Warrior failure

Gisteren dacht ik het eindelijk voor elkaar te hebben. Mijn eigen auto die ik maandag op had gehaald zodat ik met eigen vervoer Australië rond kon gaan. De bedoeling was dan ook om een hostel vinden vlakbij Melbourne, daar te parkeren en voor een tijdje te blijven zodat ik wat ideeën op kon gaan doen om (met meerdere reisgenoten) te gaan reizen in Australië. Maar zoals de titel al verklapt was dat niet helemaal gegaan zoals het hoorde. Laat ik maar weer eens terugkomen met een referentie naar een film. Mad Max kwam eind jaren ’70 uit en werd een grote hit. Voor degene die de film niet kennen, het is een Australische film dat zich afspeelt in de toekomst waarbij benzine en auto’s van groot belang zijn om te overleven. Snelheid en strijden om een paar liter benzine staan dan ook centraal in de film.

Nu vraag je natuurlijk af wat dat in hemelsnaam te maken heeft met wat ik meegemaakt heb. Nou dat zal ik je vertellen, in de film van Mad Max werden auto’s gebruikt van het merk Ford. En omdat ze in Australië en nog een klein aantal landen alleen de Falcon maken, werd deze ook gebruik in de film. Ikzelf heb dan ook een Falcon aangeschaft (omdat reserve onderdelen in overvloed hier verkrijgbaar zijn). Alleen toen ik hem kocht bleek volgens de verkoper dat de accu in orde zou zijn. Maar achteraf bleek hij gewoon kapot te zijn en kon ik totaal de motor maar 3x starten met de accu.

Ik was dus mooi onderweg naar het plaatsje Southbank (dat vlak onder Melbourne ligt) om daar de hostel op te zoeken waar ik zou gaan verblijven voor een aantal daagjes. Na een klein uurtje gereden te hebben, kwam ik aan in Southbank en ging ik even snel aan de kant bij een parking bay waarbij je alleen voor maximaal 15 minuten mag laden en lossen om even op de kaart te kijken in welke straat de hostel zat. Al snel bleek dat ik op de goede weg zat en nog maar een kleine kilometer van de hostel af zat…

Maar toen gebeurde het, of juist niet, de motor wilde niet starten. Dus ik alle elektronische apparaten en ventilatoren af gezet en even gewacht of hij toch weer wou starten. Neen niks… De accu bleek leeg te zijn en ik kon niks anders doen dan een nieuwe accu te zoeken. Omdat de meeste tankstations in Australië accu’s verkopen heb ik bij een winkeltje in de buurt gevraagd of er eentje in de buurt zat. Nou die wees me de weg en ik daar kijken; niks. Na meerdere malen bij verschillende winkels gevraagd te hebben en mij verteld hadden waar ik moest zijn en of ze eventueel accu’s verkochten had ik uiteindelijk een garage gevonden die ze deden verkopen. Ik was inmiddels al een aardig eindje van de auto vandaan en ik moest de accu dus een paar straten door Southbank heen zien te krijgen. Gelukkig zat er een handvat aan, maar na een paar minuten gaat hij toch behoorlijk wat wegen.

Ondertussen was ik na 3 uur eindelijk weer bij de auto aangekomen en ik keek in de kofferbak of er sleutels in lagen om de accu los te halen. Het bleek niet mijn geluksdag te zijn, want er lag alleen verbandtrommel in en een krik om de auto omhoog te zetten. Maar wat wel een geluk bleek te zijn, was dat er pal naast waar ik geparkeerd stond een Aston Martin garage zat en ik vroeg of ik wat sleutels kon lenen om de accu eruit te halen. En tot mijn verbazing wilde een monteur mij helpen om de accu eruit te halen. Alleen wat bleek nu? De verkoper een paar straten verderop had mij een verkeerde accu meegegeven. Maar weer een geluk bij een ongeluk kon de accu andersom erin worden gezet en werd hij na kleine aanpassingen netjes erin gezet door de monteur en kon de auto weer gestart worden. Ik kon dus eindelijk naar de hostel gaan waar ik 3 uur eerder al had moeten zijn. En de monteur deed dit voor niks en nam de kapotte accu mee. Uiteindelijk ben ik hem erg dankbaar hiervoor.

Wat ik hier aan over heb gehouden? Een plattere knip en een ervaring rijker (of juist armer, het is hoe je het bekijkt ). Nu is het tijd wat rond te gaan scharrelen voor reisgenoten/mogelijkheden en verder te gaan met de reis!

Batman in Melbourne?

Speciaal voor Nenno; G-day mates… Kunnen we nu weer verder gaan met de dagelijkse gang van zaken? Wat mij betreft wel. Waar zal ik het deze keer eens over gaan houden? Melbourne en de omgeving? Waarom niet, toevallig ben ik daar de afgelopen dagen geweest, dus dat komt mooi uit!

Een dag of wat geleden heb ik samen met een Ozzie en een Nederlander vanaf een hoger liggende heuvel de uitzicht bekeken totdat de sterren (welgeteld 2 sterren!) tevoorschijn kwamen. In de verte kon je Melbourne zien, de baai van Victoria en de omringende steden/dorpen bij Melbourne. Tijdens deze bezichtiging van de prachtige uitzicht (want dat was het zeker ) hebben we lam gegeten, wat in Australië hetzelfde is als een varkensvlees eten in Nederland. Want varkensvlees is niet zo heel bekend hier, maar wel lam wat in veelvoud over de toonbank gaat. Net als dat de supermarkten meer en meer vers voedsel in de schappen hebben liggen en veel variatie van alles wat er te krijgen is. Alleen kaas is niet wat je kaas kan noemen. Het is te vergelijken met plastic kaas dat je kan krijgen bij de McDrek McDonalds. Wat wel opvalt is dat het eten & drinken (vooral alcohol) in Australië in de supermarkten wel wat duurder is dan in Nederland. Waarschijnlijk komt het doordat er meer items vers zijn en dat ze voor je inpakken na het afrekenen. Daarentegen zijn de “normale” boodschappen weer een stuk goedkoper hier omdat de dollar een stuk lager ligt dan de euro.

Maar goed jullie waren gekomen voor het verhaal van Melbourne, dus laat ik daar maar eens mee gaan beginnen. Melbourne is een mix van verschillende culturen, dat zie je niet alleen terug op straat door de menigte die je voorbij ziet wandelen, maar ook door de gebouwen die door de jaren/eeuwen gebouwd zijn. Wat mij verbaasde is dat ze hier schooluniformen dragen voor degene die naar grammer school en high school gaan. Natuurlijk is de koningin van Engeland nog steeds staatshoofd van Australië maar toch. Dat moet ik er trouwens er ook bij zeggen, ze hebben allerlei mixes van gewoontes en gebruiken. Zo rijden ze links, maar gebruiken ze (kilo)meters als ijkpunt voor snelheid en afstanden in plaats van miles of yards. Zo zijn er meer gebruiken die anders zijn dan dat je zou verwachten. Maar er zijn ook zeer positieve gebruiken/gewoontes hier, zoals het laten zien van de benen, man-o-man dat zouden ze in Nederland ook wat meer moeten doen…

Niet alleen was ik af en toe verbaasd over de “gemixte” gebruiken. Maar ook over het gebruik van een bibliotheek. In Nederland zou je het niet verwachten dat er mensen daadwerkelijk voor openingstijd buiten zouden wachten (of ik ben er te weinig geweest afgelopen jaren, dat zou ook kunnen ) maar hier is het heel normaal. De State Library of Victoria is de grootste bibliotheek in Melbourne (waar ik nu ook dit verhaaltje aan het typen ben, omdat internet gratis toegankelijk is ) waarbij de scholieren en andere mensen die graag willen lezen gaan hier naartoe om te studeren of om gewoon rond te kijken/lezen in de ruimtes die ervoor beschikbaar zijn gesteld.

Als je Melbourne ingaat dan kom je erachter dat het een echte stad is. Net als elke grote stad is het druk, waar je ook komt, er staan altijd wel mensen te wachten of je ziet een massa van mensen op je afkomen. Maar als je toch van de drukte af wilt zijn dan kan je nog altijd een park (batman is er één van) of een garden zoals ze dat hier noemen opzoeken. En het is niet net als Nederland waar je alleen op de paden mag lopen, neen je mag vrij rondlopen, uiteraard moet je sommige perken met rust laten als er een hek staan. Maar voor de rest ben je vrij om te staan en gaan waar je wilt. Er zijn zat mensen die daar even uitrusten om bij te komen van het “harde” werkersleven die ze hebben en lekker middagdutje daar gaan doen in bijvoorbeeld de Alexandra Gardens of de Queen Victoria Gardens.

Er is nog zoveel dat over Melbourne te vertellen is, maar dat laat ik nu voor even. Bekijk in plaats daarvan maar even naar de afbeeldingen in het fotoalbum en je krijgt er een beter beeld van, want anders val je nog in slaap van mijn iets wat te grote berichtje.

See ya all later… (< !!)

Fonzie is terug

Zo daar ben ik weer. De afgelopen dagen heb ik niet alleen bijgeslapen, maar ook het een en ander gedaan. Heb namelijk een rekening geopend bij de ANZ bank, ben ik wezen kamperen en heb ik wat van de omgeving gezien.

Moet zeggen dat de natuur hier in Australië een stuk mooier en beter verzorgd uitziet. Het is ook veel leuker om hier rond te wandelen dan in Nederland. Daar ben je ook binnen een uur een bos uit gelopen, maar hier gaat het maar eeuwig door en door. Het is ook dichter begroeid hier met de bomen, struiken en veel meer dieren dan in Nederland. Eigenlijk is het hier gewoon geweldig met de natuur…

Zo heb ik dus ook de afgelopen tijd gekampeerd en om eerlijk te zijn ben ik niet zo’n grote fan van kamperen, maar hier, geweldig gewoon. Ook al heb je veel minder luxe (geen toilet of douche) maar de sfeer en de omgeving is gewoon prachtig om mee te maken dat je de luxe niet eens mist. Je hebt over het algemeen ook geen last van de buren of dat je zo dicht op elkaar zit, nee je hebt de ruimte en je mag je eigen stuk uitzoeken. En dat allemaal voor niks! Prachtig gewoon…

Bij het openen van een rekening hier in Australië moest ik mijn paspoort laten zien en de Australiers hadden nog nooit gehoord van doopnamen, het is namelijk niet een gewoonte om doopnamen te hebben, maar wel middle names. Dus de vrouw dacht ook dat ik Alphonsius heette en mijn achternaam Bernardus was. Dus ik kreeg al meteen de nickname Fonzie mee, die ik toevallig maar één keer in Nederland ook te horen kreeg. Dus waarschijnlijk zal ik hem wel vaker gaan horen hier.

De taal krijg ik ook steeds beter onder de knie, merk wel dat mijn uitspraak niet geweldig is (maar wel steeds meer aan het verbeteren is) en wonderbaarlijk begrijp ik ook 95% van wat ze zeggen en ik dacht dat het wel minder zou zijn, maar het valt dus reuze mee.

Nu wordt het tijd om aan mijn avond eten te beginnen, dus tot over een paar dagen.

Ow en voordat ik het vergeet, mijn fotoboek is nu ook bijgewerkt. Dus als je wilt, bekijk de wonderbaarlijke natuur van Australië en geniet mee.

Daar gaan we niet aan beginnen

Je kent die blogs wel waarmee ze beginnen met de groet uit het land. Dus ik zal dan ook G-day mat… hier niet vermelden. Maar ik wil natuurlijk wel even mededelen, dat ik aangekomen ben Australië en op de plaats van bestemming ben.

De reis was nogal slopend maar wel leuk om mee te maken. Zo heb ik de laatste stuk van Singapore naar Sidney met een oudere man gesproken die zelf in Australië en had een hoop te vertellen. Zo was het hij dol op allerlie vervoermiddelen zoals vliegtuigen, auto’s en natuurlijk ook motoren. Dus dat kwam mooi uit en we hadden het over vanalles en nog wat. Hij gaf ook een aantal plekken als tip waar ik beslist een keer heen moest gaan en die zal ik dan natuurlijk ook overwegen.

De rest van de vlucht heb ik eigenlijk vanzelf meegemaakt. Zo moest ik maar liefst 4x opstappen op een vliegtuig wat eigenlijk niet erg was omdat ik dan af en toe mijn benen kon strekken, want 30 uur reizen is toch behoorlijk wat kan ik je zeggen. Kwam onderweg ook af en toe nog wat Nederlanders tegen, wat ik eigenlijk niet zou verwachten, of ieder geval niet zoveel.

Ben dan ook blij dat ik nu eindelijk aangekomen ben, dus ik schrijf dit berichtje nu dan ook even snel, dus je zal nog heel even op de foto’s moeten wachten. Het is nu namelijk op het tijdstip dat ik dit nu schrijf half 2 in de morgen en ik heb de afgelopen dagen best weinig geslapen.

Dus nu wordt het tijd om even een dag in een coma te raken omdat ik niet alleen super brak ben maar ook nog eens in uur in de wind stink en 4x handtastelijk gecontroleerd werd op de vliegvelden omdat ik volgens mij magnetische krachten of iets dergelijks uitstraal. Maar goed nu ga ik dus maar even fijn slapen en de komende dagen wordt het dus tijd om Australië eens echt te gaan bekijken. Beloof dus dan ook dat ik foto’s zal gaan uploaden.

Good nig… ho verbreek ik bijna mijn cliché ding van het begin bijna…