Deze week staat in teken van de Golden Week. Daarbij zijn een aantal feestdagen ingepland voor de Japanse bevolking, zo was de ouder keizer op 29 april jarig en 5 mei is een dag voor de kinderen (ook wel bekend als jongensdag). De ‘Golden Week’ is wel verkeerd overgenomen door buitenlanders omdat de meesten denken dat het een gehele week vrij is. Maar dat blijkt niet zo te zijn. In totaal hebben de Japanners maar hooguit 3 dagen vrij en niet meer… 
Voor mij is de gouden week een mooie gelegenheid (geweest) om een aantal plekken te bezichtigen en bewonderen. In Tokyo zelf zou je bijna niet verwachten dat ze stukken groen hebben omdat het immers de grootste stad ter wereld is. Maar na een aantal parken bezocht te hebben denk ik er nu wel anders over. Ze gaan er ook graag heen om even uit te rusten van al het harde werken of om met de gehele familie even er tussen uit te gaan.
De eerste dag van de gouden week ben ik met de hostfamilie naar een of andere aardbeien boerderij kas gegaan waarbij men, zoals je al zou verwachten aardbeien kan kopen, maar dat was niet het enige wat je daar kon doen. Het is namelijk een traditie om met de familie daar naar toe te gaan en de aardbeien zelf te plukken en op te eten. En uiteraard wie het meesten opgegeten heeft staat dan voor 5 minuten in de belangstelling. Ikzelf had er op die dag maar liefst 61 aardbeien gegeten en kreeg dan ook na een poosje buikpijn… 
Gelukkig ging het snel over op rommelen van de maag omdat aardbeien schijnbaar niet echt vullen. Na wat gegeten te hebben zijn we daarna naar een of ander park gegaan waarbij kinderen zich uit kunnen leven op de speeldingen die daar aanwezig zijn.
De dagen erna ben ik zelf op pad geweest en de eerste plek waar ik ben geweest is de oude vakantie plek van de oude keizer (van voor WOII). De oude snoepert had hierbij een aantal tuinen, vijvertje en een aantal beschaafde optrekjes in het drukke Tokyo laten bouwen. Helaas hebben ze na de oorlog de helft opnieuw moeten reconstrueren omdat de tuinen en optrekjes voor een gedeelte verwoest waren door bombardementen.
Tijdens mijn weg naar buiten (het keizerlijke gedeelte was namelijk afgezet en je moest ervoor betalen) kwam er een wachter naar mij toe en gaf mij wat pinda’s in mijn hand en begon raar te fluiten en niet lang erna kwamen de mussen (tenminste dat denk ik 
) naar mijn hand gevlogen om er wat uit te pikken. De beste man had nog een heel verhaal opgehangen van de vogels en van wat ik er begreep, dat ze meestal erg bang en bescheiden zijn en dat ze bijna nooit naar een hand toe vlogen en bij mij was het wel 3x. Volgens mij was ik op dat moment zijn persoonlijke held. 
Een ander iets wat ik bezocht heb de afgelopen tijd is de 2e grootste tempel van Japan. En dat kon je niet alleen zien maar ook merken. Er waren toeristen in overvloed. Niet alleen buitenlanders (wat trouwens erg gek is om te zien omdat ik nu na een maand het ook erg vreemd vind om niet-Aziatische mensen te zien) maar ook Japanners zelf. Bij de tempel zijn een aantal kleinere gebouwen die omgeven is door een kleine tuin.
De laatste plek waar ik ben geweest deze week is een of andere park wat een plek is voor jongeren en mode(+?) Japanners. Je ziet dan ook rock mensen of manga (stripfiguren) gerelateerde personen rond lopen. Daarnaast zijn er nog andere activiteiten die ze in het park doen zoals kendo ( 
) en muzikanten ( 
) die in het park aanwezig zijn.
Later meer… heb namelijk nogal wat (84!!) foto’s dat ik met jullie wil delen en de Golden Week is nog niet voorbij, vandaar dat ik deze (‘minimale’) bericht tussendoor doe. 
Ow en nog een leuk detail, de Japanners staan hier serieus voor een nieuwe (mode) winkel gerust een paar straten (ja je leest het goed: straten) in de rij om naar binnen te mogen. En je zou zeggen dat het maar voor één dag is dat er zo’n rij staat, neen het is een paar dagen dat er zulke rijen staan… 
In ieder geval uiteindelijk had ik een winkeltje gevonden die prepaid deed verkopen en had dan ook meteen één aangeschaft. En ik moet eerlijk bekennen dat mobieltjes die bij een abonnement komt niet alleen high-tech zijn (zelfs de iPhone is hier achterhaald) maar de prepaids ook. Al zijn deze wat minder geavanceerd dan de abbo’s maar toch. In Nederland zou je voor deze telefoon een paar honderd euro kwijt zijn en hier was hij met €25 euro beltegoed its van €65. Daarnaast kan je weinig beginnen met een Nederlandse mobieltje of je moet 3G hebben anders kom je namelijk niet ver hier. Dat is namelijk het enigste netwerk dat ze kennen en waarschijnlijk hebben ze zelfs nog een nieuwere netwerk (4G?) in lucht zitten. 
Wat dan ook erg leuk is om te vermelden is dat vrouwen een soort van halve sok hebben dat gemaakt is van dezelfde stof als lingerie en heeft dan ook dezelfde motiefachtig iets erin zitten. Ow en natuurlijk ook de benen en rokjes hier. Prachtig gewoon ( 
), ik snap nu ook wel waarom er vrouwen-wagons zijn in treinen en subways. Elk jaar, zodra het een beetje mooi weer wordt slaat het bij een groot aantal mannen de hormonen op hol en omdat het altijd druk is met het openbaar vervoer wordt er bij veel de vrouwen in de billen geknepen, vandaar dat ze die wagons hebben ingevoerd. 
De taal zelf steekt redelijk structureel in elkaar en is dan ook met een beetje moeite onder de knie te krijgen, het probleem is alleen dat 3000 + 46 + 46 karakters zijn om te leren. Ondertussen ken ik nu de eerste 46 + nog een aantal van de volgende 46 en langzaam klinkt Japans niet meer als een taal van een andere wereld. Er zit dus vooruitgang in. 
En voor degene die mij een 
Maar al na drie dagen in Warburton verbleven te hebben, waar ik trouwens aan het 
). Aan hen was al eerder gevraagd of ze interesse hadden in de beurs, maar geen van allen vond het interessant genoeg (sure 
) om ernaar toe te gaan. De eerste dag vertelde ze al meteen over de beurs en ze vroegen aan mij of ik mee wilde gaan naar de beurs. Ik als Nederlander hoef me er natuurlijk niet voor te schamen dat het wel leuk leek om ernaar toe te gaan. 
Dus ik ben vier dagen naar Sexpo geweest om flyers uit te delen en om een beetje rond te kijken hoe zo’n beurs precies in elkaar steekt. Heb daarbij ook een aantal interessante mensen ontmoet, maar dat komt later dit verhaal. Bereid je maar vast voor en ga maar er eens goed voor zitten, want het verhaal kan nogal eens lang uit gaan vallen en je zal nu alvast bij jezelf denken; hoort dit nu allemaal bij backpacking in Australië? Nee denk het niet, ik zal dan ook wel unieke ervaring hebben gehad wat dat betreft backpacking. Denk ook niet dat mijn volgende verhalen op dit gebied unieker/extremer zal gaan worden. Maar uiteraard zeker de moeite waard om een keer meegemaakt te hebben. 
) en dat oude mannetjes dat maar al te graag deden. 
Ook gingen we af en toe met de auto naar het evenement toe en als je met vijf man bent dan kan het nogal krap zijn. 
